پسر گلم سلام

سلام عشق مامانی

از روز سونوگرافی با یک روز تاخیر برات مینویسم، آخه اینقدر ذوق کرده بودم که تا شب فقط به تو فکر میکردم.

عسل مامان دیرو من و تو و بابایی و مامان جون و عمه مینا همه با هم دسته جمعی رفتیم بیماریستان واسه سونوگرافی. همه دوست داشتن همرامون بیان اما دیگه بیشتر از این نمیشد همراه ببریم.

دل تو دل من و بابایی نبود، از صبح اظطراب داشتم، فکر کنم از ذوقم بود. بابایی ساعت 2 از شرکت اومد ساعت 3 بود رفتیم دنبال مامان جون و عمه مینا و حرکت به سمت سونوگرافی. نمیدونی چه هوایی شده بود چه بارونی میومد خدا بارون رحمتشو برامون فرستاد.

ساعت 3:45 دقیقه رسیدیم و من 4 وقت داشتم. اما از اون جایی که دکتر دیر اومد تا ساعت 5:30 معطل شدیم ولی خدا رو شکر اولین نفر رفتم داخل.

بابایی هم با دوربین همراهم اومد تو، الهی ، اینقد ذوق کرده بود بابا جون مهربونت آخه دفعه اول بود که میدیدت و صدای قلبتو گوش میداد. آقای دکتر بعد از چند ثانیه که براندازت کرد گفت تو پسر شیرین ما هستی. وای دلم رفت رفت واسه اون انگشتات که انگار کرده بودی تو دهنت. واسه او پاهای نازت وای الهی دورت بگردم با اون قلب کوچولوت مامانی.

خلاصه که من توی تصویر تو غرق شده بودم و گوشه چشام اشکی و بابایی هی ازم فیلم میگرفت. که دکتر گفت خوب " همه چی خوبه، میتونی پاشی" آخی یه نفس راحت کشیدم و تو دلم گفتم پس چی پسر قوی منه دیگه 

هم من هم بابایی از اول یه جورایی انگار میدونستیم که گل پسری.خدا رو شکر که سالمی عزیزم.

خیلی دوست دارم و هر روز این عشق چند برابر میشه. هیچوقت فکر نمیکردم همچین حسی داشته باشم. واقعا هیچی تو دنیا نمیتونه بهتر از احساس مادر بودن باشه. دعا میکنم خدا به همه عزیزایی که در آرزوی مادر شدن هستن فرزندانی سالم بده و دلشونو شاد کنه.

هر روز با تکونات منو از سلامتیت با خبر کن عسلم .دلم زود زود واسه این تکونات تنگ میشه.

عزیز دل مامانی حسابی تو دل مامانی خوش بگذرون، راستی هر روز برات آهنگای موتسارت رو میذارم گوش بدی و تو کلی ورجه وورجه میکنی میدونم دوست داری. میخوای موتسارت کوچولوی من بشی قربون انگشتات برم.

من و بابایی خیلی خیلی، اصن غیر قابل توصیف دوست داریم.

میبوسمت عسل مامان.