تصمیم کبری

سلام مامانی

حالت خوبه پسر قشنگم؟ از صبح که هیچی واسه مامی تکون نخوردی.

عزیزم  پنجشنبه 26 اردیبهشت که رفتیم سونوگرافی من و تو  آخر هفته نوزدهم بودیم . امروز هفته بیستم رو با هم شروع کردیم، به امید خدا این هفته که تموم بشه نصف راهو طی کردیم.چه زود گذشت. دوست دارم این دوران رو که تو فقط مال خود خودمی. مامانی یه کم خودخواه شده 

تو سونوگرافی وزن شما رو نوشته 258 گرم. یعنی الان وزنت خوبه عسلم؟ خدای نکرده کم نباشه؟ برای فردا وقت دکتر دارم دوتایی میریم پیش خانم دکتر. ایشالا که خوب باشی. راستشو بخوای نمیدونم چرا اینجوری شدم، مامانی خیلی بد غذا شدم اصلا میل و اشتها به غذا ندارم. فقط دوست دارم مایعات بخورم و این اصلا برای شما خوب نیست. از دیشب عذاب وجدان گرفتم که نکنه به خاطر کم غذا شدن من شما هم کم وزن بشی. فردا حتما از خانم دکتر مهربون می پرسم که چیکار کنیم. باشه ؟! تا فردا شما حسابی مراقب خودت باش قندو نبات مامان.

ولی از صبح تصمیم کبری گرفتم که خیلی بیشتر حواسم به خودم و شما باشه .حسابی میخوایم با پسرکم از خودمون پذیرایی کنیم. آخه میدونی که مامانی تا قبل از عید سرکار میرفت ولی وقتی فهمیدم تو اومدی تو دلم دیگه تصمیم گرفتم خونه بمونم تا بتونم در آرامش کامل از تو عزیز دلم مراقبت کنم. به خاطر همین باید الان بیشتر حواسمو جمع کنم و حسابی هوای گل پسرمو داشته باشم.

قربونت برم یکی یدونه ی مامانی.