هفته سی و هفتم

پسر ناز مامان بالاخره من و شما به هفته سی و هفتم رسیدیم. دیگه واقعا تا اومدنت خیلی کم مونده. 

فردا با بابایی قراره بریم برای چکاب پیش خانم دکتر تا ببینیم ناز پسرمون خوب بزرگ شده؟

فکر کنم تو این هفته یه سونوگرافی هم برامون انجام بدن که معلوم شه تو چه وضعیتی هستیم. خیلی خوبه چون مامانی دوباره میتونم ببینمت.

آخر هفته هم قراره بریم آتلیه تا چند تا عکس یادگاری از این روزای سه تایی دوتایی  خیلی قشنگ بگیریم. از مامان گردو قلمبه شده 

چهارشنبه و پنجشنبه هم با کمک مامان جون و بابایی خونه تکونی کردیم و تمیزی، البته مامانیت که هیچ کار نکرد. خوب میخواستم وقتی پسری جونم میاد خونه حسابی تمیز باشه و کاری باقی نمونده باشه که خدارو شکر این هم انجام شد. باید از مامان جونت (مامانم) حسابی تشکر کنیم که تو این مدت واقعا همه جوره هوامونو داشته و همچنان داره. الهی قربونش برم که اینقدر مهربونه و شمارو دوست داره.

عزیزم بابایی مهربون هم تو این ماه ها خیلی حواسش به من و شما بود و هر کاری که تونسته برای راحتیه من و گل پسرش کرده، از بابایی مهربون ممنونیم به خاطر همه ی مهربونیاش. 

(دوست داریم بابایی)